Sporten is goed voor je. Ik denk dat de meeste mensen daar wel van overtuigd zijn. Maar wat als bewegen een obsessie wordt en je daarbij steeds minder gaat eten? Dat is op zijn minst alarmerend. Het overkwam Lisa (25)*. Drie jaar geleden ontwikkelde ze de eetstoornis anorexia nervosa. Inmiddels gaat het stukken beter met haar. In deze blog vertelt ze haar inspirerende verhaal!
De eetstoornis anorexia nervosa
Lisa: ‘Herken je die momenten dat je voor de spiegel staat, naar jezelf kijkt en tot de conclusie komt dat je echt iets moet gaan doen aan je uiterlijk? Dat overkwam mij wel, ruim drie jaar geleden. Die gedachte werd bevestigd toen ik op de weegschaal ging staan. 73 kilo! Dat was in mijn ogen veel te zwaar. Ik wilde van mijn buikje en mijn dikke bovenbenen af. Ik herinner me nog goed dat ik heel bewust zo’n knopje omzette. Hoe ik het ging aanpakken? Ik bedacht me dat ik gewoon meer moest sporten en iets minder moest eten. Logische gedachte, toch?’
Ik wilde van mijn buikje en mijn dikke bovenbenen af. Ik herinner me nog goed dat ik heel bewust zo’n knopje omzette.
Terwijil ze een slok cola zero neemt, vertelt ze verder: ‘Ik begon fanatiek met hardlopen. Mijn conditie werd snel beter en ik kon al binnen een paar maanden een halve marathon lopen. Zo fanatiek was ik wel, hoe verder hoe beter! Ik merkte dat mijn lichaam daar direct op reageerde. Ik verloor snel een aantal kilo’s en zag hoe mijn kleren langzamerhand steeds iets ruimer begonnen te zitten. ‘
‘Het viel mensen in mijn omgeving ook op en ik werd overladen met complimenten. Dat voelde geweldig en ik werd nog fanatieker. Nog vaker hardlopen, nog minder eten. Je raadt het al.. een paar maanden later viel ik er uitgeput bij neer. Ik was dan wel veel kilo’s verloren, maar had er een eetstoornis bij gekregen.’
Gedachtekronkels
Hoofdschuddend zegt Lisa: ‘Hoe strakker, hoe beter. Dat was mijn motto. Hoe minder vet ik had, hoe beter ik eruit zou zien. Hoe meer ik zou bewegen en hoe minder ik zou eten, hoe eerder ik mijn doel zou behalen. Het kwam op dat moment ook niet echt in me op dat ik heel ongezond bezig was. Ergens wist ik het wel, natuurlijk. Maar daar wilde ik op dat moment niet aan toegeven.’
Anorexia zorgt ervoor dat je een enorm vertekend beeld krijgt van jezelf en van een gezonde leefstijl. Het zorgt voor de gekste gedachtekronkels.
‘Een jaar later ging het mis. Ik had geen energie meer, werd niet meer ongesteld en zag er bleek en oververmoeid uit. Inmiddels woog ik 55 kilo. 18 kilo minder dan het jaar ervoor. En nog was ik niet tevreden. Het kon in mijn ogen altijd nog strakker.’
Ze vervolgt: ‘Anorexia zorgt ervoor dat je een enorm vertekend beeld krijgt van jezelf en van een gezonde leefstijl. Het zorgt voor de gekste gedachtekronkels. Als persoon verander je langzaam maar zeker en ten slotte herken je jezelf amper meer als je in de spiegel kijkt.’
Krachttraining en anorexia
Lisa glimlacht en vertelt: ‘Inmiddels zijn we drie jaar verder. Ik ben nog steeds in strijd tegen anorexia en het is vaak ongelooflijk lastig en ingewikkeld. Als je drie jaar vast hebt gezeten in bepaalde gedachtepatronen, dan is het moeilijk om daar vanaf te komen. Toch heb ik de laatste tijd enorme stappen gezet. Wat me daar ontzettend in helpt, is krachttraining. Via Oscar kwam ik in de sportschool terecht en hielp hij me om mijn voeding en training op de rit te krijgen.’
Op mijn vraag van de waarde van krachttraining zegt ze: ‘Waarom krachttraining voor mij zo motiverend is om te strijden tegen anorexia? Dat wil ik je graag uitleggen. Door krachttraining kwam ik erachter dat je op een gezonde en veel betere manier strak en gespierd kan worden. Niet door jezelf uit te hongeren, maar door krachtoefeningen te combineren met de juiste voeding. Ik ging de uitdaging aan om regelmatig en goed te eten en naar de sportschool te gaan.’
Via Oscar kwam ik in de sportschool terecht en hielp hij me om mijn voeding en training op de rit te krijgen.
Ze lacht: ‘Al snel merkte ik verschil. Ik ga er steeds gezonder en sterker uitzien! Daarbij krijg ik steeds meer energie en vind ik het niet meer zo afschuwelijk om mezelf in de spiegel te zien. Ik begin zelfs een beetje trots te worden op mijn lichaam. Het is motiverend om te zien dat je sterker wordt.’
Toch is niet alles rozengeur en maneschijn. Lisa: ‘Het blijft voor mij zwaar om me aan mijn eetschema te houden. Ik eet nu op een dag minstens drie keer meer dan eerst. Dat gaat vaak in mijn hoofd helemaal fout. Toch weet ik dat ik mijn maaltijden nodig heb als ik progressie wil maken in de sportschool. Als ik sterker wil worden, dan moet ik ook goed blijven eten. Daarom is die combinatie van training en voeding ook zo belangrijk.’
Door krachttraining kwam ik erachter dat je op een gezonde en veel betere manier strak en gespierd kan worden.
Lisa sluit af met de woorden: ‘Ik kan nog niet zeggen dat mijn eetstoornis weg is. Maar ik heb door krachttraining wel een gezondere manier gevonden om ermee om te gaan!’
*Lisa is een gefingeerde naam.
Herken jij je in het verhaal van Lisa? Zoek allereerst professtionele hulp. Alleen kom je er niet uit.
Benieuwd naar of krachttraining jou kan helpen bij je herstel? Neem dan contact met me op! Ik wil je graag helpen om stappen te zetten naar een gezonde leefstijl, waarbij voeding en beweging in de juiste balans zijn met elkaar. Klik hier voor meer informatie over mijn aanbod!
